Als kind voelde ik het al: de behoefte tot creatie.

 

Als kind voelde ik het al: de behoefte tot creatie. Het zat in mij. Ik stapelde kisten : een huis, plukte takjes en schilde ze : ontbloten of wassen : wikkelde ze naakt wit in een kleurrijk stukje lint, zo waren ze gekleed. De natuur was altijd vlakbij: de staalblauwe lucht met witte wolkjes, met een beangstigend vliegtuig dat beestig ronkte en plots loodrecht naar beneden dook: bedreiging!

In de sloot vlakbij plonsde ik op blote voeten voelde de geur van zand en streling van water over mijn voeten. Soms ving ik een wonderlijk gekleurde salamander. Kleur, watergevoel, natuur en bedreiging, toen al aanwezig. Zo zoog ik de aspecten uit het leven op en sloot ze in een beeld waardoor ik sprak en meedeelde.

De academie verfijnde mijn aanvoelen in kleur, gaf me techniek, leerde me de kunst van weglaten en praten zonder stem.

Ik leerde met vallen en opstaan hoe ik mijn eigen wereld en gedachten kon omzetten in een verstaanbaar beeld. Weldra vond ik mijn eigen techniek, later nog meerdere die mijn beeld een ander aanzien gaven.

Getuigenis

De veranderende wereld maakte diepe indruk op mij. Ik verzamel beelden die dat staven. Die zet ik creatief om in eigentijdse vorm met emotionele toets. Vrije interpretatie moet een zekere richting opgaan. Het emotionele aspect is essentieel. Van de evolutie van de wereld poog ik getuigenis af te leggen. Het is mijn tijd. het is ook uw tijd.

Teruggetrokken van de wereld.

Dagelijkse creatie is als ademen geworden. Mijn denken hecht zich aan de voorwerpen rondom mij, zet ze om, gebruikt ze, maakt een beeldend object . Ik kan niets weggooien, je weet nooit of het nog van pas komt om er iets mee te maken.

 Ik heb altijd gewerkt vanuit mijn studio, eerst in Hamburg, later in Sint-Niklaas. Zo ben ik een ‘Expressive Spontaneous Artist ‘geworden in de uitvoering, maar heb een eigen taal gecreëerd, waar denken aan vooraf ging , uniek gelinkt aan mijn tijd.

 Bijna 50 jaar heb ik zo in stilte gewerkt, volledig toegewijd aan mijn kunst bedacht op het verbeteren en vervolmaken van mijn significante schilderijen en unieke objecten .

 Hieruit ontstonden verschillende reeksen naargelang het thema waarvoor ik telkens een eigen techniek ontwierp.

Zoals Pessoa voel ik in me één persoonlijkheid met verschillende aders.

Gabriella Cleuren. 05/11/2020