Virtuele Werelden een dagboek 2020

                                                      Donkere schaduw van de zon

Zijn werken die de herinnering vasthouden, de herinnering van elke dag. Die kan soms banaal lijken, boeiend , extreem, verontrustend of poëtisch , maar  ze hoort tot het leven. Wat is kunst anders dan een poging tot gesprek met de kijker door het beeld.

Daar herinnering altijd persoonlijk gekleurd is en onnauwkeurig vaak , vrij, hanteer ik in deze reeks werken een grote vrijheid van vorm, die soms niet gekund overkomt of gebrekkig, kinderlijk ook. Dat is de charme van het werk, de ongekunsteldheid. Het is hier het middel om de eigenheid aan herinnering vorm te geven .

Daarbij heb ik voor deze reeks , in aansluiting aan  onze computertijd: communiceren  over pictogrammen ook eigen pictogrammen ontworpen die ter verduidelijking in het werk opduiken.  Ik kan dus een verhaal louter over pictogrammen vertellen. Maar meestal is het een samengaan van voorbije waarneming aangevuld met pictogrammen. Dat het gebeurde hier op een zeer persoonlijke wijze wordt weergegeven maakt het werk zeer authentiek onverwisselbaar.