Yves Klein Bozar Brussel (België)

 Op 8 april bezocht ik het werk van Ives Klein in Bozar : een zeer aparte kunstenaar die het grensverleggende al in de 60-tiger. Jaren uitpuurde tot monochomen . Als zoon van 2 kunstenaars , schilders moest hij zich afzetten tegen het oude bekende en koos voor een weg van pure monchoromie, een zoektocht en uiting van stilte , zonder emotie , enkel met puurhied als norm, beeld van immaterialiteit, zen,  en Aziatische geest.

Bij hem is het spirituele aspect van kunst zeer sterk uitgesproken en hij bekrachtigt , vult het aan door performing : hijzelf als organistor, choreograaf , begeleid door de passende muziek, met het publiek als acteur , en met esthetisch bewegende modellen die volgens zijn aanwijzingen , spontaan en onconventioneel aan het schildersproces deelnemen door zich in te smeren en zich achteraf op het doek af te drukken, geïnstrueerd door Klein zelf die het creatieve proces aanstuurt, orchestreert en bindt.

Naast afdrukken, kleksen , monochroom schilderwerk, gesponsd of gerold, of gecollageerd met sponsen  zijn er de foto’s van de evenementen, video’s en films die het spectakel vasthielden. Zijn lievelingskleur ultramarijn blauw , zo bedacht omwille van zijn wil de hemel , het oneindige te imiteren, weer te geven. Op dit blauw nam hij een patent.

Hier is het spirituele aspect van kunst zeer zichtbaar.