Virtuele Werelden een dagboek 2004

 

De eigen wereld der kunstenaar die voortspruit uit de werkelijkheid van zijn leven wordt hier gestalte gegeven.

Zoals bij het binnenkomen de fotosculptuur zeer bewust als uitgangspunt is genomen om een beter begrip bij te brengen over het ontstaan van deze eigen wereld, zoals hier passanten de boom als drager gebruikt hebben  om hun gevoel, hun naam, een kwetsuur, een teken aangebracht hebben als sporen van hun bestaan, die een eigen leven zijn gaan leiden, vergroeid tot een wisselvallig, harmonieus werk op een volkomen natuurlijke weg, op deze wijze houd ik sporen van mijn leven vast breng ik ze in kaart.

Op een bijna natuurlijke wijze, gekoppeld aan het denken over, denken aan, dromen, herinnering, wens, angst, bewuste waarneming, verdriet en vreugde, al die kosmische impulsen die in een mens naar boven borrelen, zoals de groeisels in een boom, in korte pictogrammen en spontane vormen gegoten zoals op de boomschors beneden, zo ontstaat dit werk.

Een symbiose van werkelijkheden die impulsen leveren tot gedachtegoed en worden tot een eigen wereld, een virtuele wereld. De drijvende kracht is steeds het leven zelf dat achteraf  in een beeld een toevallig geheel samenstelt zoals op de boomschors beneden en achteraf bewustwordings-processen op gang brengt.

Een eigen plaats nemen de Sculpturen in.

Aanvankelijk ontstaan uit een poging de eenzaamheid op te vullen met wezens zijn zij gestalten geworden die een levenswijsheid, een bewustwordingstoestand, een gesprek vormen.

Zoals de parallellen beneden tussen fotografie en metaal aanleiding gaf om deze sporen in een ander materiaal om te zetten, met de daaraan gekoppelde bedenking dat kwetsuren ook openingen zijn en in ’t leven vaak uitzicht of vernieuwing brengen, is dit werk geïnspireerd op de natuur : abstract, maar eveneens aanleiding is tot symboliek. Ook mezelf zie ik als een stuk natuur dat functioneert zoals alles daarin en ook zo moet het volledig vrij werken verstaan worden als een stuk opborrelend leven, weliswaar soms gekoppeld aan bedenkingen, die vaak maar achteraf duidelijk worden.

Deze virtuele werelden spruiten voort uit de werkelijkheid van het leven.

Als symbiose van herinnering, wens, bewuste waarneming, gevoel zijn zij in een totaal vrije, vaak pictografische vorm gegoten.

De vrije vorm wordt hier bewust gehanteerd om de gelijktijdigheid van menselijk functioneren op verschillende vlakken in kaart te brengen.

Zij zijn de werkelijkheid van de geest, getransformeerd, gekleurd door de werkelijkheid van binnenuit, een wereld der herinnering en der gedachte die voortraast en even werkelijk is als de wereld van buiten.

Het denken als beeld van de werking der geest, vaak in fragmenten geassembleerd.