Mode als projectiescherm van maatschappelijk gebeuren en evolutie: tijdsdocument.

 Daar stond ik dan te wachten langs de Schelde, woeste stroom vol grillige waterkronkels, een sombere lucht erover en energiek een zwerm donkere ganzen in horizontale scheervlucht over het midden van het grauwe water. Hun lange nekken droegen de vleugels vooruit en zoefden over het macabere woeste water. Voor het eerst zag ik de waterstroom bedreigend. De lucht erboven hing als een lage sombere wolk waarin gevlogen werd en waar het water een klotsen scandeerde.

Ik wachtte op de waterbus. Daar kwam ze dan, een ronkend rode catamaran met gesis en gedruis, gezellig ritmisch brommend tot tegen de houten steiger. De bootsman op de plankier glimlachte, loste de stalen brug en liet ze op het land vallen, verbinding met de kade. Wij konden instappen op een plankier en gingen binnen in het glazen ruim met rijen zetels, rood en wit met vensterbeelden weerzijds. Gezellig zittend met ruim zicht ronkte de bus over het water richting Antwerpen centraal, scherend langs donkere vergezichten van nieuwbouw en stellages en lichtjes langs de oever. Een stad wordt uitgebreid, vernieuwd, veranderd. Na een tijdje kwam de skyline ervan in zicht.

Enig, herkenbaar, moderne en oud.

 Weldra stapten we uit bij het reuzenrad en liepen voorbij de metalen kades, de vrolijk verlichte stad in, met duizenden winkeltjes met bonte breikleren, één lange straat tot bij het modemuseum. Daar begon onze tour, rondleiding met uitleg over de stukken. Interessante buitenissige pompons tule, over het model gedrapeerd. Een oud afgedankt deken in zwart met opening over de knie , rood geborduurd rond hals en hart met donkere nasleep , mooi maar niet draagbaar, showmodel of creatie met een boodschap. Overal vertelde onze gids het uitgangspunt dat aanleiding was tot de creatie, het maatschappelijk gebeuren reflecterend, boodschappen geschreven op T-shirts als bewustwordingsarsenaal.  Verscheurde kleren en lappen waren een reflexie op de aanslagen van 2001 in New –York en later andere terroristische gebeurtenissen, sober en verscheurd, reeds lang in het straatbeeld, internationaal genesteld.  Nog later werd bezinning gevraag op de eigen cultuur en identiteit, aangevoerd door voortschrijdende globalisering. Zo krijg je composities met Aziatisch, Japanse portretten ingevoegd, Chinese stikkerijen , zijdeachtige borduursels op outfits. De oude tijd wordt hernomen, de geschiedenis herwerkt, de identiteit  afleesbaar. Geografisch en cultuurbepalende info.

Zeer mooie gigantische jurken in fantastische  kleuren en motieven met opgeblazen vormen, die gelijktijdig dienen als slaapzak en draagtas en omhulsel en jurk, alles in één. We zijn bij de tijd van de vluchtelingen, de  emi- en immigranten aanbeland.

De vlucht van huis vraagt meezeulen van bed en tas en bord en gsm en kleding en drinkbeker in één.

Dat zijn de typisch Vlaamse ontwerpers. De andere nationaliteiten zoals de Amerikanen zien het anders .

Mode Museum Antwerpen