La double vie van Véronique Kiezlowsky

 

Het verhaal van een jonge vrouw in Polen die ontzettend prachtig kan zingen, maar een hartziekte heeft, veel moeite doet en optreedt

De vertolking is meesterlijk, de opnames zeer artistiek, prachtig met geweldige uitstraling. Een ode aan het leven. Het  geluiden van kerkklokken in Polen roept een vreemde sfeer op( begrafenis?)

Nochtans heeft het hoofdpersonage altijd het gevoel ergens anders nog te bestaan. Op een dag ziet ze haar evenbeeld in een bus... vaag. Alles in haar leven is zeer emotioneel en zeer geladen.

Liefde tot haar vader, (kinderlijk enthousiasme) tot haar vriend , de betoverde leraars met prachtige uitstraling: speciale kop en fijne ooguitstraling van bijzondere lerares. Bijzonder Ook de inzet vd mensen . Kortom het is een ode aan de liefde en wat ze bewerkstelligt. Kinderlijk enthousiasme , verlangen achter het raam ( metafoor), wat de energie van het leven bewerkstelligt en soms niet verwezenlijken kan, gedwarsboomd wordt. Het beeld van de oude kromme vrouw die zicht moeizaam door haar oude bestaan sleept ( metafoor) .Het emotionele wordt teveel : wordt dodelijk= einde van het leven in de jeugd.

Het schrapen met een ring over de onderkant van de oogkas??? Verbinding tussen de 2 delen ( ring)

De liefdesscènes zijn van een sculpturale schoonheid, de geliefden in poëtische beelden met speciale oudrode belichting: de energie van het leven.

Het 2^e deel speelt in het Frans met poppenspeler die de dood suggereert met zijn pop alsof er een vage herinnering is aan iets onbepaalds. Ook hier de kerkklokken, de katholieke geluidswereld .

Alles is geheimzinnig, focust op de vrouw, als licht dat verdwijnt, zeer beeldend, schilderachtig. Ook hier gesprek met vader : iemand uit leven verdwenen. Ook hier de oude vrouw op straat.

Lichtgeflikker,wat is er aan de andere gevel.?

 Brief met snoer(zwart) ruiken eraan. Sigarenkistje : geur vader

Thee draaien in glas : symboliek. Alles heeft iets surreëels.

Mooi,  gaaf vertolkt door Irène Jacobs+(Anna Chronosto,Poolse stem).Het spel van ontlopen der geliefde. Heen en weer.

Ziet hem bijna kapot , uitgeput: vreemde pijnlijke uitstraling.

De glazen bol : gesloten geheim.

Ik was op 2 plaatsen, foto’s : dat ben ik niet en toch. Wie was zij voorheen : duister verleden mat veel treurigs.

Hij maakt een pop van haar , ontrafelt haar leven : geeft plaats aan de dingen.

Zeer geladen film met zoveel dubbele betekenissen, een ode aan de enige liefde en het ontrafelen van het leven.